તારી આંખો ના પાંપણ એકાએક એ રીતે ઢળી ગયા, જાણે મારા પ્રસ્તાવ પર મને તારા હસ્તાક્ષર મળી ગયા.
અજંપો મારી આંખનો, એક તું જ ઓળખી જાય છે.
બાકી સહુને તો બસ મારા, મલકાતાં હોઠ જ દેખાય છે.
ક્યારેક હું સમજી ના સકું તો તું કહી દેજે,
અને ક્યારેક હું કહી ના શકું તો તુ સમજી જજે.
તું પણ કમાલ છે.! "જીંદગી" ભલે તને હાથ નથી,
પણ ક્યારેક-ક્યારેક તું એવી તો થપાટ મારે છે ને... કે જીવનભર યાદ રહી જાય.
સલાહ તો રોજ આપો છો "ખુશ" રહેવાની, ક્યારેક એકદ "કારણ" પણ આપોને...!!
ભૂલવા તમને ક્યાં આસાન છે,
જે ભૂલે તમને એ તો નાદાન છે,
આપતો વસો છો દીલ માં અમારા,
તમે અમને યાદ રાખો છો એ તો એહસાન છે.!!
ખુલે છે એક બારી ને ઝુકે છે ડાળખીનું મન.... ગલીમાં સૌના મુખ પર ખીલે છે સુંદર ઉપવન...
ચહેરા પર પૂનમ'ને આંખોમાં અમાસ છે, ત્યાં સુદ અને વદ બેઉનો અદભૂત સમાસ છે.!
લોકો માટે તમે ત્યાં સુધી જ સારા છો,
જ્યાં સુધી તમે તેમની અપેક્ષાઓ પૂરી સરશો,
અમસ્તી નહીં હોય આટલી કડવાશ લીમડામાં,
નક્કી સત્ય છુપાયું હશે ક્યાંક મૂળિયામાં !
ખોવાયેલા હતા તારા વિચારોમાં'ને કોઇએ નામ મારું પૂછી લીધું,
બોલવું હતું કંઇક'ને નામ તારું બોલી લીધું.
પ્રેમ તો બહુ ટૂંકો હતો,
પણ તેને ભૂલી જવાની વાત બહુ લાંબી ચાલી,
સમય બદલાય છે જીંદગી સાથે,
જીંદગી બદલાય છે સમય સાથે,
સમય નથી બદલાતો આપણી સાથે,
બસ, આપણા બદલાય છે સમય સાથે.
પ્રભુ તુંં પણ કરીગર નીકળ્યો ખેંચી શું દીધી બે-ત્રણ રેખાઓ તે હાથમાં,
આ ભોળો માનવી એને નસીબ માની બેઠો.
કોઇને પણ આઘાત આપો તો બે વાર વિચારી લેજો,
કરણ કે એ સામે તમને મળેલો પ્રત્યાઘાત કદાચ અધુ દુ:ખ આપી શકે.
સમય એક સરસ મજાનો આવશે.
તમને શોધતો એ ચાનોમાનો આવશે,
દુનીયાની કિર્તી જોઇને ઇર્ષા ના કરશો દોસ્ત "આપણો" પણ એક દિવસ જમાનો આવશે.
